การปฏิบัติตัวกับพระสงฆ์

วิธีการและการปฏิบัติตัวในการเข้าพบหรือเดินผ่านพระสงฆ์ เราควรจะปฏิบัติตนอย่างไรให้เหมาะสม

การให้ที่นั่งแก่พระสงฆ์กถือว่าเป็นมารยาทของชาวพุทธอย่างหนึ่งที่ชาวพุทธพึงแสดงออกต่อพระสงฆ์โดยมีหลัการปฏิบัติคือ ในงานพิธีทั้งรัฐพิธีและราษฏร์พิธีที่มีการจัดที่นั่งไว้สำหรับผู้มาร่วมงาน ในการนั้งให้แถวหน้าสุดไว้สำหรับพระสงฆ์แล้วเรานั่งในแถวถัดไป ในกรณีที่เจ้าภาพมีการติดชื่อหรือกลุ่มบุคคลในแถวเก้าอี้ ความนั่งหรือไม่นั่งตามนั้นๆแต่หากงานนั้นเป็นการจัดให้นั่งบนพื้นควรปูลาดอาสนะไว้ต่างหากสำหรับพระสงฆ์และเราไม่ควรนั่งบนอาสนะเดียวกับพระสงฆ์ และในกรณีนั่งได้แต่ต้องมีชายคั่นกันกลางด้วย ทั้งนี้เพื่อป้องกันพระสงสงฆ์จากอาบัติหรือความผิดทางวินัยและเพื่อป้องกันตัวเราจากข้อครหาของผู้คนที่ได้พบเห็นตามมาด้วย ในกรณีนี้พระสงฆ์อนุญาตให้นั่งก็ไม่สมควรนั่งด้วยเช่นกัน สวนการเดินสวนทางกับพระสงฆ์นั้นควรมีหลักในการปฏิบัติดังนี้ พระสงฆ์ในฐานะปูชนียบุคคล

การปฏิบัติตนต่อท่านต้องทำด้วยความสำรวมระวังในเรื่องการเดินสวนทางกับพระสงฆ์ก็เช่นกัน ดังมีแนวทางในการปฏิบัติคือ เมื่องต้องเดินสวนทางกับพระท่านให้หลีกทางให้ท่านโดยหลบทางด้านซ้ายมือของท่านเมื่อหลบแล้วให้หันหน้ามาทางท่านยืนตรงห้วยอาการสำรวม มือประสานวางไว้ด้านหนัาหรือวางไว้แนบลำตัวหรือว่าใชประนมมือขึ้นไหว้เมื่อท่านเดินผ่านให้ยกมือไหว้ทำความเคารพท่าน หรือมกับน้อมตัวลงเล็กน้อยพองามเมื่อท่านเดินผ่านไปก็เดินต่อได้ตามปกติและในการสนทนากับพระสงฆ์เราควรให้ประนมมือทุกครั้งที่สนทนากับเพระสงฆ์ไม่ควรพูดคำหยาบ หยอกล้อหรือตลกคะนองกับท่านแม้ว่าพระสงฆ์รูปนั้นจะเป็นที่รู้จักหรือสนิทสยมกับเราก็ตามควรพูดแต่ในเรื่องที่เป็นสาระสำคัญหรือธุระเท่านั้น หากเสร็จธุระแล้วควรลากกลับ ไม่ควรอย่นานจนเกินไปเนื่องจากเป็นการรบกวนเวลาของท่าน